Veenendaalse speler maakt Kliko slimmer

In heel Nederland (en veel andere Europese landen, tot aan het Caribisch gebied toe) staan ze in achtertuinen, onder carports én met regelmaat aan de weg: de bontgekleurde huisvuilcontainers van Kliko. Ze worden gemaakt in Duitsland, maar vinden vanuit Veenendaal hun weg richting overheden en andere opdrachtgevers.

Iedereen die al een aantal jaren op de teller had staan in de jaren zeventig kan het zich nog herinneren: de introductie van de grijze huisvuilcontainer. Direct bij aanvang kreeg deze noviteit de naam Kliko mee (een samenvoeging van de achternamen Klinkenberg en Koster, de beide vennoten die in licentie huisvuilwagens maakten onder de naam Kliko. Begin jaren zeventig werd de Kliko container toegevoegd en geïntroduceerd door Willem Jan Achterberg). De kliko bleek een groot succes; de onhygiënische en onhandige plastic huisvuilzakken aan de straat behoorden in heel Nederland binnen no time tot het verleden.

Familiebedrijf
Midden jaren tachtig werd de groene kliko voor groente-, fruit- en tuinafval geïntroduceerd; een moment dat nagenoeg samenviel met de verkoop van Kliko Milieutechniek BV aan de huidige eigenaar, Willem Jan Achterberg. Inmiddels is hij 72, maar hij is geenszins van plan om te stoppen in wat door de jaren uitgroeide tot een familiebedrijf van formaat. Eurobins, zoals de onderneming sinds de jaren negentig heet, heeft in Nederland een kwart van de klikomarkt in handen. Concreet betekent dit dat van de in totaal pakweg 13 miljoen huisvuilcontainers een kwart de naam kliko draagt. Maar niet alleen bovengrondse kliko’s; in toenemende mate ook ondergrondse containers behoren tot de groeimarkt van Eurobins.

Elektronica
In tal van Europese steden (in Antwerpen zijn er bijvoorbeeld al 800) worden deze containers met name geplaatst bij hoogbouw en op plekken waar geen ruimte is voor bovengrondse afvalinzameling. De markt waarin de Veenendaalse onderneming zich beweegt, is volop in beweging, vertelt Achterberg, en Eurobins is Europees koploper als het gaat om digitale ontwikkelingen. “We waren in de jaren negentig de eerste onderneming die elektronica toepaste op vuilcontainers”, gaat hij verder.
Een chip in de container identificeert de container en geeft ook aan of hij geleegd mag worden. Toegangscontrole op ondergrondse containers is essentieel voor een eenvoudig en goed beheer en gebruik. “We ontwikkelen op maat gesneden software, waardoor gemeenten of andere opdrachtgevers volledig inzicht krijgen in het containerbestand. Is een container bijvoorbeeld vol, dan krijgen ze een mail of sms. De mogelijkheden zijn eindeloos. Deze software ontwikkelen we in eigen huis.”

Patenten
Niet voor niets groeide de IT-afdeling in Veenendaal uit tot een van de belangrijkste troeven in de ontwikkeling van het bedrijf. Het pand aan de Standaardruiter 36 biedt anno 2018 onvoldoende ruimte aan het toenemend aantal werknemers, en daarom wordt het aantal vierkante meters momenteel fors uitgebreid. Het bedrijf heeft inmiddels 25 patenten op naam staan, onder meer op technische toepassingen in huisvuilauto’s die het legen van containers eenvoudiger maken.

Niet alleen de Europese concurrent kijkt met belangstelling naar de actviteiten van de Veenendaalse speler. Ook landen als China zijn super alert op wat er gebeurt, vertelt Achterberg. Sterker nog: de werking van de in Veenendaal ontwikkelde beladingstechniek wordt schaamteloos afgekeken en vervolgens nagemaakt. “Daarin staan we machteloos, ondanks onze patenten. Onuitstaanbaar natuurlijk, maar we blijven uitgaan van onze eigen kracht. We hebben geen keuze.”

Innoveren
Zelf zit de eigenaar met zijn neus bovenop alle ontwikkelingen, vertelt hij. “Om in deze branche voorop te blijven lopen, moet je minstens vijf jaar vooruit kijken. Innoveren. Hoe kan afval inzamelen sneller, goedkoper en efficiënter. Denk aan een minimale uitstoot van fijnstof. En het reduceren van schadelijke stoffen door het maken van efficiënte ritten. In de afgelopen decennia hebben we ons vermogen onvermoeibaar in innovaties gestoken. Dat werpt uiteindelijk vrucht af. Concessies aan kwaliteit doen wij niet. En daarom hebben we klanten in de hele wereld die kiezen voor onze ondergrondse, hightech, roestvrijstalen containers. Daar zijn we natuurlijk trots op.”

Kunststof
Afval zal er altijd blijven, weet Achterberg ook, maar een belangrijke sleutel in het verminderen van de afvalstroom ligt wat hem betreft in de vereenvoudiging van kunststof. “Kunststof is een van de grootste vervuilers in de wereld. Denk aan de plastic soep in de oceaan. Je moet weten dat er wereldwijd 500 varianten kunststof zijn. Die elk om een eigen manier van verwerken vragen. Dat moet vereenvoudigd worden. Want als je die 500 varianten al kunt reduceren tot pak hem beet 50 soorten, dan is het al eenvoudiger om systemen te bedenken om die te verwerken. Maar het is zo complex: de verpakkingsindustrie is lastig te organiseren op mondiaal niveau. Terwijl bij deze producten een start gemaakt moet worden. Regelgeving zal verandering moeten afdwingen. Zo lang die regelgeving er niet is, zal er niks gebeuren ben ik bang.”